ταβλοδόχος

ὁ, Α

αυτός που έδινε τα ζάρια σε εκείνους που ήθελαν να παίξουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τάβλα + -δόχος (< δέχομαι), πρβλ. ξενο-δόχος].